Hoe is het mogelijk dat bijna al mijn ergernissen weg zijn genomen door deze toestanden rond het coronavirus. Ik zal maar eens een lijstje maken:

Ik erger me dood aan de dagelijkse klap herrie die de Nederlander weet te produceren. Het is de laatste weken werkelijk paradijselijk stil. Alleen die kinderen zijn erg met hun gekrijs en gegil. Waarom moeten kinderen niet ook binnen blijven zoals in bijna alle andere Europese landen? Ook ‘s nachts is het ongekend stil, geen auto op straat en vreemd genoeg ook geen hangjongeren. Waar die zijn gebleven?

De lucht is zo veel schoner. Ik ruik nu al die heerlijke geuren van alles wat bloeit. Het lijkt wel of in dit voorjaar alles mooier en voller bloeit dan anders. Ook worden we getrakteerd op aldoor maar weer zonovergoten dagen.

Geen geknuffel, gekus en aangeraak meer. Dat irriteert me normaal ook altijd mateloos. Ook de mensen die veel te dichtbij komen, kan je nu corrigeren zonder ze te kwetsen. Geen verjaardagen, partijen, etentjes en andere sociale bezoekingen. Heerlijk! Geen feestjes meer in de tuinen met vervelend hysterisch gelach en harde muziek. Geen festivals meer. Wat zal het hier zalig rustig blijven, want vanaf mei zitten we normaal in een stroom van festivals. Op zich moeten mensen zelf weten of ze daarheen gaan, maar die festivals gaan gepaard met denderende, veel te harde muziek die soms tot 2 uur ’s nachts mensen uit de slaap houdt.

In de winkels mogen ze niet meer met het hele gezin komen. Wat een weldaad! Dat vieze, ongegeneerde genies en gehoest is afgelopen. De smerige supermarktkarren worden ontsmet. Al die amusementsdingen zijn gesloten. Geweldig, want wat moeten ze nu met die kinderen en zichzelf?

Geen flauwekul meer met Koningsdag. Oh wat zal de koninklijke familie blij zijn om niet te hoeven zaklopen, koekhappen en andere onzin te doen, waarbij ze ook nog de indruk moeten wekken dat ze het leuk vinden. Geen belachelijk uitgedoste mensen in oranje kleding met vreemde pruiken en klompen die eens flink “uit hun dak gaan.” Geen verwende kinderen op kleedjes die hun overtollige welvaartsspullen weer proberen te verpatsen. Geen gekras meer op violen en ander onmuzikaal gedoe, waar je als vrouw met een scheef hoofd naar moet luisteren en het zóóóó ontroerend moet vinden! Ik kan me voorstellen hoe het koningshuis nu geniet van een aangename vakantiedag thuis. Gewoon in hun dagelijkse kleding en niet opgedoft met hoeden en andere flauwekul.

Helaas las ik vandaag een mededeling van het Oranjecomité dat de meer dan geschifte adviezen uitbracht om Koningsdag thuis te vieren: je kon je eigen feestje bouwen op je balkon of in je tuin en dansen op je eigen muziek. Ook moest er natuurlijk weer gedronken worden en een toast worden uitgebracht. Oh ja, en het Wilhelmus worden gezongen. Je zal toch zo gek zijn om daar in je eigen huis op de wc het Wilhelmus te gaan zingen! Maar het ergste vind ik weer eens dat anderen worden lastiggevallen met jouw muziek. Schandelijk gewoon dat zoiets een officiële tip is.

Vluchten kan niet meer. Normaal zaten we rond deze tijd al in Rome. Ik begrijp beter dan ooit waarom we dat meestal jaarlijks doen. Inmiddels is Koningsdag voorbij en het was een werkelijk zalig rustige dag. Ik heb gewoon genoten, dus blijkbaar kan het wel. En vandaag is weer een wens uitgekomen: het is gaan regenen. Het ruikt adembenemend heerlijk buiten. Het lijkt of de natuur weer ademhaalt en geniet van deze vriendelijke regen. Mijn gouden regen bloeit schitterend. Je zou bijna gelukkig zijn.

Ik realiseer me dat veel mensen helemaal niet zo gelukkig zijn, omdat het economisch natuurlijk rampzalig aan het worden is.